Geschiedenis van legpuzzels
For those who fancy jigsaw puzzles, did you know that the first one is believed to be produced in 1760 by John Spilsbury, a Londoner engraver and mapmaker. Het werd gebruikt voor educatieve doeleinden omdat leraren het nuttig vonden om kinderen aardrijkskunde te leren en het werd op deze manier gebruikt tot 1820. Het uiteindelijke resultaat was een hardhouten kaart die in verschillende vormen was gesneden en waarop stukjes landen te zien waren. Net als tegenwoordig moesten kinderen de puzzel in elkaar zetten.
Later onderging de puzzel enkele veranderingen in de manier waarop deze werd gemaakt. Er wordt gezegd dat in 1820 stukken werden gesneden met een trapzaag, maar in werkelijkheid gebruikten ze een figuurzaag in plaats van een decoupeerzaag. Een andere verandering kwam aan het einde van de eeuw. Ze besloten multiplex te gebruiken om het aantrekkelijker te maken. De stukken werden met een potlood overgetrokken om de lijnen te tekenen voordat de kaart werd uitgesneden, en er werden illustraties op de voorkant gebruikt om een mooi en boeiend ontwerp voor de kopers te creëren. Als je gedreven wordt door nieuwsgierigheid, zijn dergelijke potloodlijnen zelfs tegenwoordig nog in oude puzzels te vinden.
Legpuzzels waren vooral gericht op de kindermarkt
Het proces van het verbeteren van legpuzzels duurde lang. Eind 19e eeuw werden eindelijk kartonnen puzzels gelanceerd. Omdat de eerste een goed hulpmiddel was om het studeren van kinderen aan te moedigen, waren kartonnen puzzels vooral gericht op de markt voor kinderamusement. De methode voor het snijden van de stukken werd eind 20e eeuw ook veranderd. De kartonnen puzzels werden gestanst met dunne stroken metaal met scherpe randen. Het gedraaide metaal werd op de plaat en later op het karton gedrukt, waardoor het een mooie en precieze vorm kreeg. Uiteindelijk konden kinderen (of beter gezegd ouders) kiezen tussen houten of kartonnen legpuzzels.
Zo gingen fabrikanten in het begin van de 20e eeuw door met het produceren van houten puzzels, omdat ze dachten dat de kartonnen puzzels niet zo exclusief waren als die van karton. Was het eigenlijk de echte reden? Of het was de winst die ze genereerden door houten legpuzzels te verkopen? Het verschil was niet klein. Om je een idee te geven: de kosten van een houten puzzel waren $ 1.00, maar de kartonnen kostte 25 ¢.
De Gouden Eeuw van legpuzzels
Het echte succes van legpuzzels begon in de jaren twintig en dertig, wat wordt beschouwd als de Gouden Eeuw. Kwaliteitspuzzels leken op belangrijke scènes, opwinding voor de innovatieve sectoren van het spoor en de scheepvaart, en natuurlijk op nieuwe marketingstrategieën. Dit alles werd gelanceerd en geproduceerd door bedrijven als Chad Valley en Victory in Groot-Brittannië en Einson-Freeman, Viking en nog veel meer in de Verenigde Staten.
Meer aandacht voor leeftijden dan voor kinderen
Wat hadden deze bedrijven in gedachten bij het maken van de nieuwe versie van legpuzzels? Ze wilden allemaal de markt uitbreiden en zich op meer leeftijden richten in plaats van op kinderen. Volwassenen kwamen naar hun focus en gaven hen de wens om legpuzzels te maken die moeilijker maar toch aantrekkelijk waren. Een succesvol idee was het weggeven van een legpuzzel als klanten een artikel kochten. Einson-Freeman uit Long Island City in New York begon bijvoorbeeld in 1931 een dergelijke strategie toe te passen en gaf voor elke aankoop van tandenborstels een puzzel. De jaren van de Grote Depressie in september 1931 gaven ruimte voor een nieuwe strategie: de wekelijkse puzzel. Dit werd eerst in de Verenigde Staten geïmplementeerd, waarbij 12000 puzzels werden gedrukt. Het aantal bleef groeien en bereikte 200000.
Dit was een nieuwe manier om mensen te vermaken, aangezien het moeilijk was om in die jaren te leven en activiteiten op de een of andere manier niet zo leuk waren als het spelen van een legpuzzel. Het werd beschouwd als een aantrekkelijk hulpmiddel voor individuen of zelfs groepen mensen of vrienden. Wat interessanter is, is het feit dat die legpuzzels door meer dan alleen een gezin werden gebruikt. Ze werden gedeeld met andere familieleden zodra een van hen de puzzel had opgelost. Met andere woorden: het was een goedkope deal en een goed hulpmiddel om stress en angst te bestrijden. Niet alleen kinderen, maar zelfs volwassenen leken zo van legpuzzels te genieten dat ze ze bleven kopen. Verschillende vormen en afbeeldingen maakten ze steeds nieuwsgieriger.
Legpuzzels, tijdloos entertainment!
Legpuzzels hebben de tijd weerstaan, ze zijn niet roestig geworden en in de loop van de tijd vergeten, in plaats daarvan blijven mensen, zoals volwassenen of ouders, dergelijke tijdverdrijfspellen kopen voor amusementsdoeleinden. Sommige leraren, vooral op de kleuter- of basisschool, gebruiken legpuzzels voor een leuke en gevarieerde les om kinderen op een efficiëntere manier te laten leren. Het samenstellen van legpuzzels is gezonder dan het spelen van videogames. Onze hersenen reageren op een manier die onze concentratie en focus stimuleert, het geheugen verbetert en onze verbeelding speelt meer met de beelden van de puzzel. Videogames zijn op de een of andere manier leuk, maar volgens onderzoeken zijn ze verslavender dan legpuzzels. Digitaal entertainment heeft bijwerkingen, zoals oogvermoeidheid door blauwe stralen, maar dat gebeurt niet bij legpuzzels. Maak een verstandige keuze en heb tegelijkertijd plezier.